Ադրբեջանի Հանրապետության նախագահ Հեյդար Ալիևի ելույթը՝ ՆԱՏՕ-ի 50-ամյա հոբելյանին նվիրված գագաթնաժողովում-26 ապրիլի 1999 թ.


scotch egg
scotch egg
scotch egg
temp-thumb
temp-thumb
temp-thumb

Հարգելի պարոն նախագահ.

Տիկնայք ու պարոնայք.

ՆԱՏՕ-ի 50-ամյա հոբելյանի առթիվ սրտանց շնորհավորում եմ մասնակից երկրների ու գործընկերների պետությունների և կառավարությունների ղեկավարներին, Հյուսիսատլանտյան պայմանագրի կազմակերպության  ղեկավարությանը:

Մենք բարձր ենք գնահատում աշխարհում խաղաղության ու կայունության ապահովման գործում  ՆԱՏՕ-ի մեծ դերը, նրան համարում ենք որպես Համաեվրոպական անվտանգության հույժ կարևոր միջոց:

Համաշխարհային սոցիալիստական համակարգի և Վարշավայի Պայմանագրի Կազմակերպության փլուզումից հետո,  XXI-րդ հարյուրամյակի նախաշեմին բոլորովին նոր դրություն է ստեղծվում: Ժողովրդավարության և ազատության, մարդու իրավունքների պաշտպանությունը վերածվում  է աշխարհի մի շարք երկրների ու ժողովուրդների բարձրագույն նպատակի: Խոշոր բնական էներգետիկ պաշարներ, Եվրոպայի և Ասիայի միացման վայրում՝ աշխարհագրական-ռազմավարական դիրք ունեցող Ադրբեջանի Հանրապետությունը գնում է՝ շուկայական տնտեսություն ունեցող ժողովրդավարական  պետության կառուցման, համաշխարհային միությանը լիովին ինտեգրման ճանապարհով: Ազգային նպատակների ու գաղափարների ընդհանրությունը՝ Ադրբեջանի ու ԱՄՆ-ի և Եվրոպայի գործընկերների միջև լայն համագործակցության համար ամուր հիմք է դարձել:

Դրա հետ մեկտեղ, տոտալիտար վարչակարգերի փլուզումը միլիոնավոր մարդկանց մահ ու արհավիրքներ բերող, երկրագնդի տարբեր տարածաշրջաններում խաղաղության ու կայունության համար վտանգ ստեղծող զինված ընդհարումների արդյունքում՝  անջատողականություն, էթնիկան մաքրազտումներ են առաջացրել:

Ադրբեջանական ժողովուրդը տաս տարվա ընթացքում առնչվում է նման սարսափելի

իրավիճակների հետ:

Ադրբեջանի հանդեպ անհիմն տարածքային հավակնություններ առաջ քաշած հարևան Հայաստանը՝ ռազմական ագրեսիայի արդյունքում օկուպացրել է մեր տարածքների 20 տոկոսը, մեկ միլիոնից ավել մեր հայրենակիցները ենթարկվել են էթնիկական մաքրազտման ու դարձել փախստականներ:

Մենք ամեն ինչ անում ենք՝ Հայաստանի հետ հակամարտության խաղաղ ճանապարհով շուտափույթ լուծման համար,  հանձինս  ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի՝ մեծ հույսեր ենք կապում

նրա համանախագահներ  Ռուսաստանի, ԱՄՆ-ի ու Ֆրանսիայի գործունեության հետ:  Կտրականապես  անթուլատրելի ենք համարում՝ հակամարտության կողմերից մեկին անօրիանական զենք մատակարարելը, տարածաշրջանում  արագորեն սպառազինման փորձերը:  

Մենք կողմնակից ենք՝ բոլոր առկա հակամարտությունների՝ լինի դա հետխորհրդային տարածությունում, կամ թե Հարավսլավիայի հակամարտությունների շուտափույթ խաղաղ ճանապարհով կարգավորմանը, Կոսովոյում էթնիկական մաքրազտումներին վերջ դնելուն, խախաղ բնակչության իրենց  հայրենի բնակավայրեր վերադառնալուն: Համաշխարհային հանրությունը պետք է համարժեք պատասխան տա՝ ագրեսորական էթնիկ անհանդուրժողականության և անջատողականության տարածմանը:

Մենք  մեծ կարևորություն ենք տալիս «Գործընկերություն հանուն խաղաղության» ծրագրի շրջանակներում՝ ՆԱՏՕ-ի հետ համագործակցությանը և ցանկացած օգնություն կցուցաբերենք՝  Հյուսիսատլանտյան պայմանգրի կազմակերպության հետ Ադրբեջանի հարաբերությունների էլ ավելի խորացման համար: Մենք ողջունում ենք Վաշինգտոնի գագաթնաժողովում առաջ քաշված ՆԱՏՕ-ի նոր ռազմավարական հայեցակարգը:

Ես շնորհավորում եմ Լեհաստանի, Հունգարիայի և Չեխիայի նախագահներին՝  նրանց պետությունների ՆԱՏՕ-ին անդամագրվելու կապապակցությամբ: ՆԱՏՕ-ի կազմում նոր պետությունների անդամագրվելը, անկասկած  օգնելու է՝ Եվրատլանտյան տարածությունում, այդ թվում  նաև Կովկասի տարածաշրջանում անվտանգության ու կայունության ամրապնդմանը:

Խաղաղության, անվտանգության ու կայունության ապահոման, մարդկության բարձր գաղափարների իրականացման ասպարեզում ՆԱՏՕ-ի նուրբ առաքելության իրականացման գործում՝ նրան ցանկանում եմ նորանոր հաջողություններ:

Շնորհակալություն ուշադրության համար:

«Ազերբայջան» պարբերական, 28 ապրիլի 1999 թ.